Voel jij ook die donderwolk terwijl de zon schijnt?
We ervaren allemaal wel eens (depressieve) gevoelens zonder dat we echt “depressief” zijn.
Neerslachtig voelen terwijl het “gewoon” mooi weer is, en toch voelt het alsof het herfst is en het regent. Je wilt het liefst onder een dekentje op de bank je verstoppen voor de rest van de wereld.
Als Coach kan ik jou daarbij helpen. Wanneer je echt depressief bent en geen licht meer ziet aan het einde van de tunnel dan verwijs ik je graag door naar een psycholoog die kunnen jou daar beter bij helpen dan ik als Coach.
Jaarlijks hebben ruim een miljoen mensen in Nederland last van depressieve gevoelens, hoeveel last er wordt ervaren verschilt per persoon. Waaraan kan je depressieve gevoelens/gedachtes herkennen? Per persoon verschilt dit. Je hoeft dus ook niet alles te voelen of te ervaren.
Over het algemeen:
Somberheid alles lijkt wel grijs of zwart voor je gevoel. Geen energie hebben voor wat dan ook.
Je bent prikkelbaar of juist afgestompt, twijfelt over de simpelste dingen. Lusteloos, verandering in het wel of niet kunnen slapen. Je voelt je leeg, hebt vragen over of het leven nog wel zin heeft.
Zo kan het ook zijn dat alles vertraagd gaat, je ervaart zelf dat de wereld langzaamaan je voorbijtrekt en daarbij ook je eigen bewegingen vertraagd zijn.
Het internet staat er vol mee…
Wat voor de een geld wilt niet zeggen dat dit voor een ander ook geld.
Ik Leo heb zelf ook last gehad van depressieve gevoelens:
Als ik dat moet uitleggen aan iemand dan snappen ze me gewoon weg niet.
Ik probeer ze mijn gevoel helder te maken, maar stuit op een hoop onbegrip zelfs van de mensen die naast je staan. Als je zelf die gevoelens niet kent dan is het heel erg lastig om je dat in te kunnen beelden. Ik heb vaak te horen gekregen “ik snap dat niet hoor, het leven is toch mooi”.
In mijn geval had ik ook last van suïcidale gedachtes. Niet dat ik daadwerkelijk concrete plannen had, maar wel die gedachtes/gevoelens had. Ook daar snappen mensen niets van.
Inmiddels snap ik het! Ik snap dat mensen het niet snappen en kunnen begrijpen. Toen ik dat nog niet snapte heb ik me enorm eenzaam gevoeld terwijl ik een heleboel mensen om me heen had.
Hoe ik het inmiddels kan uitleggen aan mensen die zelf geen ervaring hebben met depressieve gevoelens is zo beeldend mogelijk vertellen.
Hoe ervaarde ik het zelf?
Voor mij voelde die depressieve periode (en ik heb er meerdere gehad) als of ik aan een steile helling met modder naar beneden aan het glijden was. Met alles maar dan ook met alles wat ik had probeerde grip te krijgen op die steile modderige helling. Tevergeefs want je zakt/glijdt steeds verder naar beneden, waardoor je nog meer kracht gaat zetten om maar een beetje grip te krijgen…. Ik voelde me letterlijk wegzakken, zoals je ook wel eens voelt als je bijna in slaap valt, je wordt zwaarder en je bent je bewust dat dit gebeurd. Door mijn opleidingen en levenservaringen weet ik ook dat je soms diep moet vallen om daarna weer naar boven te kunnen komen. En toch probeerde ik grip te krijgen waar ik verstandelijk van wist dat het helemaal niet kon.
Ik raakte zo vermoeid dat ik daar niet meer van kon herstellen waarna ik volledig me zelf ben kwijtgeraakt. Doordat ik ook nog suïcidale gedachtes kreeg, maakte mijn omgeving zich wel zorgen maar konden niets voor mij doen. Ze konden niet aanhaken omdat ze geen idee hadden wat er in mijn hoofd gebeurde. Ook angst speelt daar een hele grote rol in. Om uit te leggen hoe het voor mij voelde om suïcidale gedachtes te hebben gebruik ik altijd dit verhaal.
Sommige van jullie zullen dit wel herkennen. Wanneer je boven op een hoog gebouw staat, een uitkijktoren, een plat dak, hoge brug noem het maar op, je kijkt over de rand naar beneden, dan heb ik het gevoel dat ik naar voren val zo over het randje heen.
Zo voelde dat ook voor mijn als ik op de snelweg een vrachtauto zag aankomen, mijn gevoel ging naar links. Frontaal tegen die vrachtwagen aan, dan was het klaar dan hoefde ik niets meer te voelen. Nu schrijf ik dit dus kunnen we vaststellen dat ik dat nooit echt gedaan heb, maar dat gevoel heb ik soms heel soms nog.
Inmiddels weet ik hoe ik hier mee om kan gaan en heb ik tips en trucs waarmee ik dat gevoel kan overschrijven.
Doe er iets mee! Ik wil jou daar graag bij helpen.
Mocht je dat nog niet willen/kunnen
Bel dan met 0800-0113 zelfmoordpreventie
Daar kan en mag je anoniem je verhaal doen!
Wanneer jij last hebt van sombere gedachtes en/of depressieve gedachtes dan kan ik jou daarin begeleiden om weer dat lichtpuntje te kunnen zien.
Ik ga jou helpen! Samen gaan we werken aan een gezonder en gelukkig leven. Ik ben er klaar voor om jou verder te helpen.
